Trang:Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum (Bayerische Staatsbibliothek).pdf/213

Trang này cần phải được hiệu đính.
L
L

let in medio domus, vt cuſtodiantur in illa res tempore incendij, ne pereant.

lâù thủ, quan lâù thủ: mandarim que gouèrna: præfectus qui præeſt. trến thủ: gouernador de Prouincia: gubernator Prouinciæ.

lậu tinh: chaga nas partes ſecretas: vlcus in pudendis.

u᷄, vide lou᷄.

le: porem: ſed. ſao᷄ le, idem.

le lưỡi ra: botar a lingua fora: educere linguam extra os.

le, ngón tay le: dedos deſigoais na compridão: inæquales in longitudine digiti,

le hắọc: eſtudar de continuo: ſemper ſtudere, hăọc lien idem.

lê, phĕn lê: ter inueja: inuideo, es.

lê, nhà lê: familia do bua ou Rey de nome do Reyno de Tonquim: familia Regis Tunchinenſis quem, bua, vocant.

lê, ngồi lê: estar aſſentado perdendo o tempo: fruſtrà terendo tempus ſedere.

lê, đi lê: andar ſobre as maõs botando o corpo pera diante, andar de gatinhas: repere manibus. lê blệt, bò đi, idem.

lè lŏệt: mandados dos Reis; mandata Regum, phép lŏệt idem. bỏ lè lŏệt: não fazer cazo das leis: leges ſpernere.

lề: coſtume; mos moris. thường lề, idem.

lề làm ꞗở: o cordão de papel com que ſe encadernão os liurinhos: funiculus papyraceus quo ligantur libelli.

lé, thuièn lé: galè: triremis, is. đạo, idem.

lẻ: manſo, quieto: manſuetus, i. lành, idem. lạng lẻ, ít đều: de poucas palauras: taciturnus, a, vm.

lẻ, ꞗợ lẻ: molher ſegunda: concubina, æ.

lẻ, ít: pouco: parum. tièn lẻ: huãs poucas de caixas que crecem do numero perfeito, como cento e cinco, as cinco ſe chamão: tièn lẻ; e aſsỳ tambem nas outras couſas. paucæ monetæ quæ ex numero perfecto ſuperſunt, vt ſi ſint centum & quinque, quinque illæ monetæ quæ ex numero