Trang:Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum (Bayerische Staatsbibliothek).pdf/179

Trang này cần phải được hiệu đính.
H
H

ge as almas dos defuntos falarem nella: conſulere pythoniſſam quę fingit animas defunctorum per ipſam loqui.

hồn, linh hồn: alma rational: anima rationalis. giác hồn: alma dos animais: anima ſenſitiua. ſinh hồn: alma das plantas: anima vegetatiua. blai có ba hồn bảy viá: os homens tem tres almas e ſete ſpiritos ou folegos: animas tres habent viri & ſeptem ſpiritus ſeu halitus, error. gái có ba hồn chín viá: as molheres tem tres almas e noue ſpiritos ou folegos: animæ tres ſunt in mulieribus, & nouem ſpiritus ſeu habitus iuxtà errorẽ Ethnicorum. chép lếy ba hồn &c.: praga que eſcreuem em papel pera que o diabo leue a alma do outro: maledictum quod in aliũ iaciunt ſcripto malè precantes vt diabolus animam illius tollat.

hòn: pedaço de algũa couſa que vai pera redondo ainda que toſco: fruſtum alicuius rei quod ſit ferè rotundum quãuis rude, vt hòn đất: torrão de terra: gleba, æ. hòn đá: pedra, ſeixo: ſaxum, i.

hòn, blái mồ hòn: fruta com que ſe laua a roupa: fructus qui pro ſapone inſeruit. bồ hòn, idem.

hòn dĕai: graõs de animal: teſticuli, orum. vide bòi.

hổn, nhà hổn: neceſſarias: latrina, æ.

hổn độn: confusão: confuſio, onis. hổ haò: inquietação por muito pouo; perturbatio ex concurſu frequentis populi.

hơn: mais: magis. tốt hơn: mais bom melhor: melior, vs. mạnh hơn: mais forte: fortior, vs.

hờn: tirar a falla por rancor: negare loquelam alicui ex odio. căm hờn: goardar eſſe rancor por tempo: diù confabulationem alteri negare ex odio. hờn tôi: não me falla: negat mihi loquelam.

hớn hở: peſſoa alegre: hilaris, e.

hớng, vide hứng.

hốp, lúa hốp: nelle crecido ſem dar graõ: herba orizæ prolixa ſine granis.

họp: ajuntarſe: conuenio, is. họp tŏan cu᷄̀ nhau: ajuntarſe a conſelho: conuenire ad