Trang:Dictionarium Annamiticum Lusitanum et Latinum (Bayerische Staatsbibliothek).pdf/178

Trang này cần phải được hiệu đính.
H
H

hơi: bafo: halitus, vs. hả hơi: euaporar: exhalo as. tắt hơi, hết hơi: ià não reſpirar: reſpiratio deſijt, iam mortuus eſt. hơi nước lên: ſubirem os vapores da agoa: vapores ẽ aquis aſcendere. hơi đất: exhalação: exhalatio, nis.

hơỉ: ou la; heus tu. con hởi: ò filho: ò fili.

hợi, lợn: porco; ſus. giờ hợi: das noue horas atè as onze antes de meya noite; hora à nona ad vndecimam ante mediam noctem. ớt hợi, idem.

hôm nay: hoje; hodie. hôm qua: hontem; heri. hôm kia: ante hontem: nudius tertius. hôm kià: traſantontem; nudius quartus, vel quatuor ab hinc diebus. hôm kiẹt: ha cinco dias; nudius quintus, vel quinque ab hinc diebus. hôm ſớm: a tarde e polla menhãa; manè & veſperè. ban hôm: a boca da noite; veſpertinum crepuſculum; chim keu ban hôm: agouro mao no cantar dos paſſeros a boca da noite: augurium malum ex cantu auium ſub veſperam ſuperſtitio.

hom, xương hom: eſpinhas piquenas de peixe; ſpinæ minutiores piſcium.

hom blanh: bambu com que ſe tece a palha pera cubrir as cazas; cannæ indicæ fruſta quibus colligantur paleæ ad cooperiandas domos.

hồm: tigre: tigris, is. ꞗuót hồm: vn has do tigre: vngues tigris.

hồm, tôm hồm: lagoſta: locuſta marina.

hồm, chim hồm bì: certa aue: auis dicta hombi.

hòm: caixão: arca, æ. cân hòm: balança em caixão: arcula ad bilances ſeruandas.

hởm, vide hẩm.

hôn: beijar: oſculor, aris.

hồn: alma: anima, æ. cô hồn: almas dos que morrem ſem ſepultura: animæ illorum qui ſepultura carent, has ſcholaſtici ſuperſtitiosè colunt. phục hồn, gọi hồn: chamar ſuperstitioſamente as almas dos defunctos: animas defunctorum ſuperſtitiosè aduocare. giuống hồn: ir conſultar a feiticeira que finge